090 - Waarom je snaait voor de TV

De reden waarom je blijft snoepen en snaaien voor de TV... Zoals je misschien wel weet heb ik een speciaal programma ontwikkeld dat je helpt om te stoppen met snoepen en snaaien. Dit programma is beschikbaar in de Eetgeluk Universiteit. 

Maar waar komt dat snoep- en snaaigedrag nu eigenlijk vandaan? Waarom blijven we het maar doen, ook al weten we dat het niet goed voor ons is? Wat is de reden dat we iedere keer opnieuw weer vallen voor al dat ‘lekkers’ dat in de supermarkt te koop is?

Het antwoord is eigenlijk heel simpel. De reden dat het zo sterk is, is omdat je het jaren en jaren hebt geoefend. En omdat je het waarschijnlijk iedere dag meerdere keren doet. Daardoor is het een hardnekkige gewoonte geworden. Het is iets geworden waar je heel goed in bent. Meer niet. 

Daarnaast is er nog een andere reden en die is dat je niet meer goed voelt wanneer je snaaihonger hebt en wanneer je lichaam echt behoefte heeft aan voeding. En dat heeft alles te maken met de chemie in je lichaam. Door al dat 'pret' eten is die namelijk behoorlijk uit balans geraakt. 

In deze podcast leg ik je uit wat de drie redenen zijn waarom het zo lastig is om te stoppen met snoepen en snaaien, vooral 's-avonds, voor de TV. En ik geef je één belangrijke eerste stap die je kunt zetten om je avondhonger te verminderen!

Veel luisterplezier

De reden waarom je blijft snoepen en snaaien voor de TV

Dag mooie vrouw! Hoe gaat het met je vandaag? Hoe voel je je? Ik voel me heerlijk. Mijn man is een aantal weken in Nederland en ik geniet van de rust in huis. Af en toe heb ik dat nodig. Om even helemaal alleen te zijn. Ik ben een introvert en inmiddels leer ik steeds beter hoe ik daarmee om kan gaan. Zo weet ik inmiddels dat ik af en toe echt even ruimte voor mezelf nodig heb omdat ik dat nodig heb om op te laden. In het verleden voelde ik me daar altijd heel schuldig over. Maar tegenwoordig weet ik dat wanneer ik dat aan mezelf geef, dat ik daar echt een heel stuk leuker van wordt. Dus dat het juist goed is ook voor de ander als ik die ruimte neem voor mezelf. Al doende leert men zullen we maar zeggen. Dus ik geniet van de rust en ruimte voor mezelf. En ik merk dat mijn brein steeds leger en relaxter wordt. Soms voel ik me echt een telefoon die dan aan de oplaadkabel ligt.

OK, naar de podcast van vandaag.

Een aantal weken geleden heb ik aan alle vrouwen die mijn nieuwsbrief lezen gevraagd wat het ding is waar ze mee vechten als het gaat over eten. Ik heb ze gevraagd om aan te geven waarmee ik ze kan helpen. Waar ze meer informatie over wilden ontvangen in de podcast en in de nieuwsbrief. Het antwoord verbaasde me natuurlijk niet. Want met stip op nummer één staat het probleem met snoepen, suiker en snaaien. Vooral in de avonduren. Overdag gaat het allemaal nog wel, maar in de avonduren is het hek vaak van de dam. En is het gewoon heel moeilijk om niet naar de voorraadkast of snoeplade te lopen.

In de Eetgeluk Universiteit heb ik een speciaal programma ontwikkeld om je te helpen stoppen met snoepen en snaaien. In dat programma leg ik uit waardoor het ontstaat en geef ik je een aantal praktische stappen die je helpen om te stoppen met snoep- en snaaigedrag. In podcast nummer 58 vertel ik alles over deze stappen. Dus als je daarin geïnteresseerd bent, luister dan vooral ook even die podcast. Waar ik het vandaag over wil hebben is waar dat snoep- en snaai gedrag vandaan komt. Waarom doen we het? Wat is de reden dat we iedere keer opnieuw weer vallen voor al dat ‘lekkers’ dat in de supermarkt te koop is?

Wat belangrijk is om te weten, is dat snoepen en snaaien net als zoveel dingen in je leven, iets is dat je je hele leven lang hebt geoefend. Waarschijnlijk is dit gedrag begonnen in je kindertijd. Je hebt ooit, op een bepaald moment in je leven onbewust de verbinding gemaakt dat eten je helpt om je goed te voelen. Dit is niets nieuws onder de zon. Zeker als je al wat langer naar de podcast luistert. En al helemaal als je lid bent van de Eetgeluk Universiteit.

Je hebt ooit een ervaring gehad die niet fijn was en die beter werd door te gaan eten of drinken

• Je wist je geen houding te geven op een feestje
• Je verveelde je
• Je was verdrietig
• Je was alleen op je kamer en maakte het gezellig met eten
• Je at of dronk mee omdat je erbij wilde horen
• Je was gefrustreerd of boos en voelde je beter als je ging eten
• Je had liefdesverdriet en merkte dat een doos bonbons het minder erg maakte

Je at wat of je dronk wat en je voelde je beter. Het hielp je om tijdelijk even te kunnen ontsnappen van de emotie die je ervaarde. Het haalde de scherpe kantjes eraf. Op de korte termijn. Maar de hamvraag is natuurlijk: loste het echt wat op? Zorgde het er echt voor dat de vervelende emoties verdwenen? Waarschijnlijk wel in het moment, maar uiteindelijk kwamen ze gewoon weer terug. En dus at je nog wat. Met als gevolgd dat je brein al heel snel geleerd heeft dat je een vervelende emotie op korte termijn prachtig weg kunt krijgen door iets te eten of te drinken. En zo is pijlsnel het snoep- en snaaiprogramma in je oerbrein geprogrammeerd. Waardoor je te pas en te onpas bij iedere vervelende emotie in de snoeplade duikt. Of waardoor het gewoon onmogelijk lijkt om nee te zeggen tegen het verlangen om te snoepen en te snaaien. Zo sterk kan het zijn.

De reden dat het zo sterk is, is omdat je het jaren en jaren hebt geoefend. En omdat je het waarschijnlijk iedere dag meerdere keren doet. Daardoor staat het programma vooraan in de kaartenbak in je oerbrein. In de module over oerbreinmanagement in de Eetgeluk Universiteit vergelijk ik ons oerbrein graag met een gigantische kaartenbak. Op iedere kaart staat een gewoonte. En al die gewoonten zijn allemaal opgeslagen op basis van wat je hebt meegemaakt in je leven. Jouw oerbrein houdt namelijk alles bij. Het houdt bij wat voor situaties je meemaakt in je leven, welke gedachten horen bij die situaties, welke emoties horen bij die gedachten, welke acties je vervolgens onderneemt en wat daarvan het resultaat is. Alles gaat op een kaart in de kaartenbak.

Dat is hoe je oerbrein leert en dat is ook hoe je nieuwe gewoonten ontwikkelt. De meeste gewoonten die je ontwikkelt, ontwikkel je in de eerste zeven jaar van je leven. Mensen vragen mij wel eens hoe lang het duurt voordat je een nieuwe gewoonte hebt ontwikkeld. En heel eerlijk? Dat is lastig te zeggen. Er zijn gewoonten die je heel snel aanleert en er zijn gewoonten waar je langer over doet. Ik geloof erin dat die gewoonten die heel belonend zijn op de korte termijn binnen no-time zijn aangeleerd. En dat gewoonten die juist belonend zijn op de lange termijn veel lastiger zijn aan te leren.

Omdat je daarvan niet gelijk resultaat ziet denkt je oerbrein dat het niet werkt en is het lastiger om ze zo lang vol te houden dat je de resultaten ziet die ervoor zorgen dat je doorgaat met het doen van het nieuwe gedrag. Daarom is het ook zo lastig om te stoppen met snoepen en snaaien en om te focussen op het duurzaam ontwikkelen van een relaxte relatie met eten. Ons oerbrein wil nu gelijk resultaat zien. En als het dat niet snel genoeg ziet, dan wil het dat we stoppen met dat waar we mee bezig zijn en dat we iets anders gaan doen. Iets dat belooft dat je sneller resultaten behaalt.

Wat ook een belangrijke rol speelt in het verhaal is de reden waarom je wilt stoppen met snoepen en snaaien. Kom je vanuit liefde voor jezelf? Wil je het voor jouw toekomstige zelf? Wil je het omdat je andere keuzes voor jezelf wilt maken? Of wil je het omdat je denkt dat je dan sneller gaat afvallen? Omdat je denkt dat je dan slank en gelukkig zult zijn?

In het tweede geval roep je zoveel stress op in jezelf dat je vroeg of laat toch weer voor de bijl zult gaan. Zeker wanneer je bedenkt dat je de gewoonte om te snoepen en snaaien ooit in het leven hebt geroepen om je te helpen om je beter te voelen.

Wat ook een interessante vraag is, is de vraag waarom het juist in de avonduren zo ontzettend lastig is om niet toe te geven aan dat knagende stemmetje in je hoofd dat er uiteindelijk voor zorgt dat je chipszakken voorbij ziet vliegen en het water in je mond loopt. Waarom is dat in de avond of als je moe bent vaak veel lastiger dan in de ochtend?

Het antwoord op die vraag is tweeledig. Het heeft te maken met de chemie in je lichaam. Met je bloedsuiker, je hormoonbalans en je neurotransmitters in je brein. Wanneer je wakker wordt heeft je lichaam een bepaalde periode gevast. En in die vasten-periode heeft het weer wat orde op zaken gesteld als het gaat over je fysieke balans. De lever heeft dingen opgeruimd, je brein heeft alles wat je gedurende de dag hebt beleefd allemaal netjes gecategoriseerd en in het archief gestopt, je darmen hebben rust gehad om te regenereren en allerlei andere lichaamsprocessen hebben gedurende de nacht de tijd gehad om zich te kunnen voltrekken. Met andere woorden: je lichaam heeft de nacht gebruikt om intern orde op zaken te stellen.

Je bloedsuikerspiegel is weer beter in balans, je hormonen zijn weer beter in balans. En daardoor voel je je sterker in de ochtend. Zodra je je ontbijt hebt genomen begint het. Wanneer je een ontbijt eet met veel suikers en snelle koolhydraten zal dit meer effect hebben op je bloedsuikerspiegel dan wanneer je een ontbijt eet met weinig suikers en snelle koolhydraten. Onderzoeken tonen het onomstotelijk aan: het ontbijt dat je eet bepaalt je behoefte om meer of minder te snoepen en snaaien gedurende de HELE dag. Exact om die reden gaan we in de Eetgeluk Universiteit ook 10 dagen suikerdetoxen.

Dit helpt je om echt heel goed te leren voelen wanneer je fysieke honger hebt en wanneer je emotionele honger hebt. Dat is belangrijk als je weer een Relaxte Relatie wilt creëren met Eten. Het loepzuiver voelen van het verschil tussen fysieke en emotionele honger is echter alleen mogelijk wanneer je weer kunt vertrouwen op de signalen die je lichaam je geeft als het gaat over wanneer je honger hebt en wanneer je genoeg hebt gehad.

De suikerdetox helpt hier enorm bij. En het enorme bijkomende effect is dat het je echt mega goed helpt om je hormoonbalans te herstellen, wat natuurlijk heel fijn is als je een vrouw 40+ bent. Geloof me, het scheelt je een heleboel hormonaal gedoe. Deze suikerdetox gaan we doen in de tweede stap van de Eetgeluk Methode die gaat over hoe je kunt stoppen met overeten. En ik vertel dit nu omdat snaaien natuurlijk een vorm is van overeten. Je gaat in die tweede stap leren wat alle fysieke factoren zijn die ervoor zorgen dat je meer eet dan je wilt. Of dat je tussendoor wilt blijven eten. Het is hier net als in de verslavingszorg. Je lichaam is verslaafd aan een bepaalde stof en wil die stof hebben. Pas wanneer je de fysieke behoefte van het lichaam doorbreekt wordt het mogelijk om alle onderliggende emoties te gaan verwerken die ervoor zorgen dat je steeds opnieuw loopt te snoepen en snaaien.

Als ik nu even terug ga naar de vraag waarom het zo verrekte lastig is om in de avond te stoppen met snoepen en snaaien dan heb je het eerste antwoord te pakken. Wanneer je de dag al begint met veel suikers en snelle koolhydraten, dan maak je van je bloedsuikerspiegel een achtbaan. Je maakt er een soort Himalaya gebergte van met enorme pieken en dalen. Waardoor je steeds opnieuw weer MOET eten. En waardoor je steeds meer behoefte krijgt aan suikers en snelle koolhydraten. Overdag, wanneer je afleiding hebt van alles waar je mee bezig bent, gaat het nog wel. Maar in de avond, als alle afleiding weg is en je aan jezelf en de TV bent overgeleverd, is het hek van de dam.

Dus dat is reden nummer één. De chemische balans in je lichaam ligt totaal overhoop en dat komt omdat je bloedsuikerspiegel gedurende de dag een enorme achtbaan is geworden om allerlei redenen (teveel suikers en snelle koolhydraten, teveel stress en te weinig beweging).

Reden nummer twee heeft te maken met reden nummer één. En gaat over je wilskracht. Om nee te kunnen zeggen tegen suiker en snelle koolhydraten is wilskracht nodig. Zeker in het begin, als je brein nog verslaafd is aan de suikers en op zoek is naar zijn dagelijkse dope heb je wilskracht nodig om nee te kunnen zeggen en andere keuzes te maken voor jezelf. Ook over wilskracht heb ik een podcast opgenomen, dit is podcast nummer 13. Dus als je van de hoed en de rand wilt weten over wilskracht en hoe dat werkt, luister daar dan vooral even naar. De kracht van jouw wilskracht is rechtstreeks gekoppeld aan jouw bloedsuikerspiegel. Met andere woorden: des te meer jouw bloedsuikerspiegel schommelt, des te meer je wilskracht zal schommelen. Oftewel: des te lastiger het wordt om nee te zeggen. Des te stabieler je bloedsuikerspiegel is, des te makkelijker het is om nee te zeggen.

Wanneer je dus de hele dag van de ene koektrommel naar de andere gaat is het logisch dat je wilskracht in de avonduren ver te zoeken is. Daar komt bij dat je per dag maximaal een kwartiertje wilskracht beschikbaar hebt. Je kunt dit wel weer opladen door het nemen van pauzes in de natuur, of door een half uurtje te mediteren of yoga te doen, maar de meeste mensen nemen daar de tijd niet voor. Wilskracht is dus geen goede strategie om te stoppen met snoepen en snaaien. Starten met een verstandig ontbijt en kiezen voor een verstandige lunch is een betere keuze.

Goed, het tweede deel van het antwoord op de vraag waarom het in de avonduren zo lastig is om niet toe te geven aan de behoefte om te snoepen en te snaaien heeft alles te maken met emoties en gewoonten. Vaak start je met eten vanuit een emotie, maar als je dat gedrag maar vaak genoeg herhaalt wordt het uiteindelijk een gewoonte. Dan wordt het iets dat je automatisch doet zonder erbij na te denken en waar je lichaam op den duur naar gaat verlangen. En dat verlangen kan zo sterk zijn dat het lijkt alsof je dood gaat als je het niet doet. Je oerbrein zet alle middelen in om ervoor te zorgen dat je iedere dag opnieuw doet wat je altijd hebt gedaan.

Wanneer je niet begrijpt hoe emoties werken en hoe je hiermee om kunt gaan anders dan door te gaan eten, blijf je gevangen zitten in je huidige snoep en snaaigedrag. Je voelt iets dat je niet wilt voelen en je brein stuurt je naar eten. En omdat je dit proces het grootste deel van je leven hebt geoefend gaat het volledig automatisch. Waardoor je vaak niet eens snapt waarom je nu die zak chips zit te eten terwijl je eigenlijk helemaal geen honger heb. Vervolgens bevat die chips allerlei slimme stofjes waardoor je brein meer wil hebben en je niet meer kunt stoppen met eten. Het is dus een een-tweetje. En stukje van jezelf in de vorm van emoties waarmee je nooit hebt leren omgaan en een stukje van de slimme voedingsindustrie.

Jouw emoties bepalen 95% van al je snoep- en snaaigedrag. We denken vaak wel dat het allemaal wordt veroorzaakt door het eten dat we eten. Maar eten is iets dat je doet. Het is een actie. En iedere actie die je doet wordt altijd veroorzaakt door een emotie, door een gevoel dat je voelt. Wanneer je dus de fysieke balans in je lichaam hebt hersteld dan weet je dat al die keren dat je vanaf nu wilt snoepen en snaaien voortkomen uit een emotie. Uit iets dat je onbewust voelt ergens in je lichaam en wat vervolgens een kaart in de kaartenbak in je oerbrein activeert met daarop een gewoonte. Je oerbrein scant de situatie en zoekt vervolgens de meest passende gewoontekaart erbij. Vervolgens is dat wat je gaat doen.

Je emotie triggert dus een gewoonte en die gewoonte is op haar beurt weer ontstaan door een emotie. Leren hoe emoties werken en hoe je ermee om kunt gaan is dus essentieel als je wilt stoppen met snoepen en snaaien en weer een Relaxte Relatie wilt creëren met Eten en met jezelf.

Als gezegd zijn er zeven stappen die je dient te zetten wanneer je wilt stoppen met snoepen en snaaien. Ik leg ze allemaal kort uit in podcast nummer 58 en je gaat er uitgebreid mee oefenen in de Stop met Snaaien Challenge in de Eetgeluk Universiteit.

Het belangrijkste voor nu is dat je weet dat er twee factoren zijn die jouw snoep- en snaaigedrag bepalen in de avonduren:

• De chemische balans in je lichaam en de beschikbare wilskracht
• Je emoties en gewoonten die je hebt gecreëerd vanuit je emoties en hoe die elkaar beïnvloeden

De beste eerste stap die je kunt zetten als je wilt stoppen met snoepen en snaaien: focus op een ontbijt en een lunch die je helpen om je bloedsuikerspiegel beter in balans te houden. En leer vervolgens hoe je om kunt gaan met je emoties door te leren hoe je je oerbrein kunt managen.