095 - Vergeef jezelf

Als je al wat jaartjes meeloopt dan zijn er in je leven allerlei dingen gebeurd waar je waarschijnlijk minder trots op bent... Keuzes of acties waarvan je achteraf denkt: ‘Had ik dat maar anders aangepakt.’

Dingen die je hebt gezegd of gedaan vanuit emoties die achteraf totaal verkeerd uitpakken. Of waarbij uiteindelijk zoveel schade is ontstaan dat je denkt dat het niet meer te repareren is. Waardoor je boos wordt op jezelf.

Je schaamt je, je voelt je schuldig. Je hebt spijt van dingen die je hebt gezegd of gedaan. En in plaats van het op te lossen straf je jezelf iedere dag opnieuw. Bijvoorbeeld door tegen jezelf te zeggen dat je waardeloos bent of dom of stom omdat je daar destijds niet wat beter over hebt nagedacht. Of door jezelf dingen te ontzeggen. Of liefde te onthouden doordat je iedere dag opnieuw verwijten maakt en boos wordt op jezelf.

Op een bepaald niveau denk je dat je straf verdiend hebt. En je denkt dat wanneer je jezelf vergeeft voor wat je hebt gedaan, dat je dan je straf ontloopt. Dus kies je ervoor om jezelf te blijven straffen. Je denkt dat jezelf straffen de manier is om het probleem op te lossen. Om je minder schuldig te voelen.

Maar weet je, boos worden op jezelf helpt je niet, het lost niets op, het maakt dingen alleen maar erger. De beste en snelste manier om je probleem op te lossen is door jezelf te vergeven. Jezelf vergeven is de grootste daad van zelfliefde die je kunt doen.

Daarom geef ik je in deze podcast de vier stappen die nodig zijn om jezelf te kunnen vergeven.

Veel luisterplezier!

Jezelf vergeven

Dag mooie vrouw! Hoe gaat het met je? Heb je de zomer overleefd? Ik wel. Het was een heleboel regen…. Maar gelukkig hebben we hier nu fijn nazomerweer. Hopelijk blijft het nog even!

Vandaag wil ik het met je hebben over jezelf vergeven. Jezelf vergeven is een belangrijk onderdeel van zelfliefde. En zelfliefde is de brandstof die je nodig hebt om weer een relaxte relatie te creëren met eten. Dus dat is waar ik het vandaag met je over wil hebben.

Zelf zit ik er ook middenin op dit moment. Zoals je weet zijn we druk bezig om een huis te kopen hier in Zweden en dat gaat nog niet zonder slag of stoot. En ik merk dat ik in het hele proces rondom het kopen van een huis soms heel boos ben geweest op mezelf. Ik heb mezelf regelmatig afgevraagd waarom ik tien jaar geleden niet beter voor mijn toekomstige zelf heb gezorgd. Waarom ik echt volledig bij de dag heb geleefd en nooit strategisch heb nagedacht over de toekomst. Waarom ik niet heb gespaard of de discipline heb gehad om die dingen te doen die het nu een stuk makkelijker zouden hebben gemaakt financieel om het huis van onze dromen te kopen?

Op gebied van mijn gezondheid heb ik die verantwoording wel genomen en blijf ik haar nemen door iedere dag opnieuw zo onbewerkt mogelijk te eten. Ik ga twee keer per week te trainen met een personal trainer en ik loop iedere dag minimaal een uur door de natuur met de honden. Ik ga op tijd naar bed en ik probeer zo stressvrij mogelijk te leven. En dat betaalt zich nu echt terug. Maar op gebied van mijn financiële gezondheid heb ik er best een potje van gemaakt in het verleden. En het heeft veel tijd nodig gehad om dat te herstellen. Ik ben daarin echt lange tijd heel boos geweest op mezelf. Maar tegelijkertijd begrijp ik ook dat ik de keuzes die ik destijds heb gemaakt, heb gemaakt met het bewustzijn dat ik op dat moment had. En dat ik nu een ander bewustzijn heb en dus ook andere beslissingen zou nemen. En dus ook neem. Sinds we weer terug zijn in Nederland hebben we een enorme financiële inhaalslag gemaakt waardoor we staan waar we nu staan. Maar dat kwam echt niet zonder slag of stoot. Daar hebben we hard voor moeten werken en veel dingen voor moeten laten. Inmiddels weet ik hoe belangrijk het is om bewuste keuzes te maken. En hoe belangrijk het is om een visie te hebben voor mijn toekomst en hoe ik dan wil leven. Dat is nodig zodat ik nu de juiste keuzes kan maken. Dus ik denk regelmatig na over hoe ik wil dat mijn leven eruit ziet over tien jaar, maar ook over hoe ik oud wil worden. Dat klinkt misschien idioot voor iemand van vijftig, maar ik begrijp nu hoe belangrijk is het is om nu al goed voor mijn toekomstige zelf te zorgen. Dus ik stel mezelf die vraag regelmatig: hoe wil ik oud worden. Want nu heb ik nog alle tijd om dingen te regelen. Wanneer ik die dingen nu zo goed mogelijk probeer te voorzien, voorkom ik dat ik straks vanuit korte termijn stress in actie moet komen. Of vanuit angst.

Want dat is wat ik veel mensen iedere keer opnieuw zie doen. En dat komt vanuit een ongemanaged brein. Dat komt vaak omdat ze niet bereid zijn om zich nu ongemakkelijk te voelen en daarom onbewust kiezen voor nu gemak. Maar nu gemak betekent vaak later stress of paniek. Waardoor je pas bewust keuzes gaat maken wanneer het eigenlijk te laat is en je bang bent. Of iets is zo uit de hand gelopen dat je er alleen nog maar van weg wilt.

Je brein denkt dat je je beter voelt wanneer je iets hebt bereikt of als je dingen uit je leven hebt verwijderd. Maar het punt is dat wanneer je vanuit angst kiest, of vanuit wegwillen van…. dat je altijd eindigt in vechten met jezelf en met de realiteit. En dat als je dan je doel bereikt, dat je dan bang bent dat je het weer kwijtraakt. Beslissingen uit angst, maar ook onbewuste keuzes die je maakt zijn vaak niet de beslissingen waar je op de lange termijn vruchten van plukt. Vaak zijn het de keuzes die misschien op de korte termijn verlichting geven, maar waarvan je achteraf denkt, had ik dat maar anders aangepakt.

En vervolgens word je dan boos op jezelf. Je schaamt je, je voelt je schuldig en je hebt spijt van dingen die je hebt gezegd of gedaan. En wat er dan gebeurt is dat je jezelf straft. Bijvoorbeeld door tegen jezelf te zeggen dat je waardeloos bent of dom of stom omdat je daar destijds niet wat beter over hebt nagedacht. Of door jezelf dingen te ontzeggen zoals bijvoorbeeld nieuwe kleren. Omdat je vindt dat je eerst moet afvallen voordat je daar geld aan uitgeeft.

Ik ben echt jarenlang heel boos geweest op mezelf over alle beslissingen die ik niet heb genomen in de periode dat we failliet zijn gegaan en vooral ook in de periode daarvoor. Waar ik het meest boos op ben geweest is dat ik niet meer voor mezelf ben opgekomen. Ik heb veel dingen laten gebeuren. Ik heb in veel gevallen achteraf gelijk gekregen en ik weet dat het echt heel anders was gelopen als ik destijds meer op mijn strepen had gestaan. Waarschijnlijk was ons dan een heleboel ellende bespaard gebleven. Daar heb ik het heel lang heel moeilijk mee gehad. Ik heb me daar ook heel schuldig over gevoeld, vooral naar mezelf.

Als ik kijk naar mijn faillissement dan zou ik het als de persoon die ik nu ben heel anders aanpakken. En ik denk daar ook best nog vaak aan terug. We hebben destijds de stap gemaakt naar een veel groter winkelpand omdat we wilden uitbreiden in de productgroep waarmee we het minste verdienden, maar die wel de meeste ruimte in beslag nam. Namelijk onze tenten en kampeerafdeling. Nu zou ik dat nooit meer doen. Nu had ik deze productgroep er gelijk uit gedonderd en ervoor gekozen om de afdeling die het meeste geld binnenbracht, namelijk de wandelschoenen, fors uit te breiden en daarop te focussen. Dan was dat hele grotere winkelpand niet nodig geweest.

Ook had ik mezelf veel meer bemoeid met de financiën en ik had veel strategischer gedacht. Maar dat is nu. En dat is waar het leven voor is bedoeld. Om dit soort lessen te leren. Nu kan ik deze les gebruiken bij mijn huidige bedrijf. Om daar volledig te blijven focussen op 1 programma, op de Eetgeluk Universiteit en dat zo mega goed te maken dat je zeker weet dat wanneer je mee gaat doen dat je probleem met eten gegarandeerd wordt opgelost. Overigens is dat al zo.

Toch ben ik iedere dag bezig met maar één vraag en dat is hoe ik het nog beter en nog fijner kan maken voor alle cursisten. Iedere dag opnieuw stel ik mezelf de vraag wat het is dat al die vrouwen kan helpen om te stoppen met diëten en weer blij te zijn met zichzelf.

Wat kan al die vrouwen helpen om zichzelf te vergeven voor alles wat ze misschien in het verleden verkeerd denken te hebben gedaan. En dat er nu voor zorgt dat ze allerlei gevoelens ervaren die ze verdoven met eten. En ik zeg hier bewust denken, want ik geloof dat alles in je leven gebeurt omdat het moet gebeuren. Omdat het nodig is om jou bewust te maken van wat leeft in jou.

Als je nu een probleem hebt met eten of met je gewicht dan is dat een weerspiegeling van alles dat leeft in jou. Jouw gewicht, jouw probleem met eten is er om je iets duidelijk te maken. Het is een manier van je lichaam om aandacht te vragen voor iets dat leeft in jou. Maar wanneer je de hele dag druk bezig bent om boos te zijn op jezelf of om je schuldig te voelen, en vervolgens al deze emoties verdooft met nog meer eten, dan los je het probleem niet op.

Het universum spiegelt namelijk exact datgene dat leeft in jou. Het spiegelt iedere dag opnieuw alle overtuigingen die je hebt. Daarom is het zo ontzettend belangrijk om jezelf te vergeven. Om te begrijpen dat jezelf op de kop geven en je schuldig voelen omdat je in het verleden beslissingen hebt genomen waar je nu niet trots op bent niet de weg is naar jezelf beter voelen. Het heeft ook geen zin om je schuldig te voelen of om boos te zijn op jouw zelf uit het verleden. Weet dat zij op dat moment heeft gedaan wat ze dacht dat nodig was, vanuit het bewustzijn dat ze op dat moment had.

De beste en snelste manier om je doel te bereiken is door jezelf te vergeven. Jezelf vergeven is de grootste daad van zelfliefde die je kunt doen. Zowel naar jouw zelf uit het verleden als naar jouw huidige zelf als naar je toekomstige zelf. Wanneer je de energie vrijmaakt die je nu besteedt aan boos zijn op jezelf of aan je schuldig voelen dan ga je je anders voelen en je gaat andere keuzes maken voor jezelf. Je gaat het jezelf weer waard vinden om goed voor jezelf te zorgen. Je bent niet meer de hele dag bezig om je schuldgevoel weg te eten of weg te pleasen.

Het heeft geen zin om jezelf iedere dag opnieuw te straffen voor iets dat je in het verleden hebt gedaan. En vaak doe je dat door jezelf liefde te onthouden, door jezelf iedere keer opnieuw verwijten te maken en boos te worden op jezelf. Op een bepaald niveau denk je dat je straf verdiend hebt. En je denkt dat wanneer je jezelf vergeeft voor wat je hebt gedaan, dat je dan je straf ontloopt. Dus kies je ervoor om jezelf te blijven straffen. Je denkt dat jezelf straffen de beste manier is om je beter te voelen.

Raar maar waar. Je denkt dat jezelf straffen de manier is om het probleem op te lossen. Om je minder schuldig te voelen. Boos worden op jezelf helpt je niet, het lost niets op, het maakt dingen alleen maar erger.

Het houdt je tegen om je dromen te leven, om je doelen te bereiken, het houdt je tegen om gezonde relaties te leven, het houdt je tegen van het creëren van overvloed in je leven omdat je op een bepaald niveau denkt dat je het niet verdient. Omdat je op een bepaald niveau denkt dat je straf verdient. Maar het is tijd om verder te gaan. Als je verder wilt komen in je leven, als je doelen wilt bereiken in je leven, is het belangrijk om jezelf te vergeven.

Wanneer je ervoor kiest om jezelf te vergeven, dan gaat het vaak niet werken om te zeggen: Ik vergeef mezelf en ik laat los wat er is gebeurd. Dat is waarschijnlijk te kort door de bocht waardoor je brein het niet gaat geloven. Waar het juist over gaat is dat je terug kijkt naar wat er is gebeurd, naar wat jouw rol is geweest in het geheel en vooral ook naar wat je ervan hebt geleerd. Wanneer je dat doet, dan neem je de volledige verantwoordelijkheid voor wat je op dat moment vanuit het bewustzijn dat je toen had hebt gecreëerd.

Wanneer je het op die manier doet, dan wordt het proces van jezelf vergeven een prachtig middel om te groeien en jezelf verder te ontwikkelen naar een emotioneel volwassen persoon. Want we maken allemaal fouten, niemand is perfect. En niemand zal helemaal ongeschonden uit de strijd komen. We zullen allemaal mensen kwetsen en we zullen allemaal onszelf kwetsen. We zullen allemaal dingen doen waarvan we achteraf denken, dat was niet zo handig.

Maar weet dat je altijd op ieder moment het beste zegt en het beste doet dat je op dat moment kunt doen vanuit het bewustzijn en de kennis die je hebt. De persoon die je nu bent zal de dingen misschien anders aanpakken maar dat komt omdat ze in het verleden de fouten heeft gemaakt die ze heeft gemaakt. En omdat ze daarvan heeft geleerd. Daarom is het zo ontzettend belangrijk om je verantwoording te nemen voor alles dat je doet. Want wanneer je dat doet, dan leer je van je fouten en zul je ze niet opnieuw maken. Dus fouten zijn heel belangrijk. Ik noem ze ook liever geen fouten. In de Eetgeluk Universiteit wil ik dat woord ook niet horen. Of je wint of je leert. En des te meer je leert, des te meer je wint. Dat is mijn motto. Jezelf schuldig voelen over dingen die je hebt gedaan zorgt ervoor dat het veel langer duurt voordat je de les eruit kunt halen en kunt gebruiken voor je volgende stap. Het vertraagt en het verbittert.

Dus de eerste stap om jezelf te vergeven is niet langer meer vechten met de werkelijkheid. De eerste stap om jezelf te vergeven is om te accepteren dat het is wat het is. Om te stoppen met denken: ik had dat niet moeten doen, dat was echt stom. Of: waarom heb ik dat nou gedaan?. Soms doe je dingen waarvan je achteraf baalt als een stekker. Maar het heeft geen zin om jezelf daarvoor op de kop te geven. Daarvan wordt het niet beter. De enige manier om dingen op te lossen is door helemaal OK te zijn met hoe het nu is. Daardoor besteed je de energie die je anders zou besteden aan vechten met dat wat er is om te kijken naar hoe je wilt dat het wordt en op basis daarvan de volgende stap te nemen.

De tweede stap in het proces van jezelf vergeven is het nemen van verantwoordelijkheid. Wanneer je dat doet dan stop je met ontkennen dat het is gebeurd en je haalt je hoofd uit het zand. Neem je verantwoordelijkheid voor jouw aandeel in de situatie. Kijk naar wat jij hebt gedaan, naar welke rol jij hebt gespeeld. Zonder oordeel, gewoon als waarnemer. Stop met wijzen naar andere mensen. Wanneer je de volledige verantwoording neemt voor jouw aandeel in het verhaal, kun je het oplossen. In de eerste plaats voor jezelf. Doe het vanuit liefde en compassie voor jezelf. Vergeef jezelf voor jouw aandeel en haal de lessen eruit. Vergeef jezelf voor het feit dat je mens bent. Mensen maken fouten en dat is OK. Dat is hoe we leren. Dus haal de lessen eruit die je helpen om te groeien als mens en ga verder.

Wanneer je dat niet doet, dan word je uiteindelijk een verbitterd mens. Dan word je een wat ik noem, boze vrouw. En raak je verstrikt in je eigen gesponnen web van teleurstelling, spijt en frustratie. Waarvoor je vervolgens de buitenwereld de schuld geeft. En zodra de buitenwereld schuld is, kun je het zelf niet meer oplossen. Dan moet de buitenwereld het oplossen. Maar dat doet de buitenwereld niet, waardoor je alleen maar bozer wordt. Maar eigenlijk ben je niet boos op de buitenwereld, je bent boos op jezelf. Je bent boos omdat je niet zelf de verantwoordelijkheid durft te nemen voor de dingen in jouw leven.

De derde stap in het proces is om te kijken naar wat er nu eigenlijk is gebeurd en waarom het is gebeurd. Dit is de fase waarin je de lessen gaat halen uit de situatie. Je gaat leren waar je bang voor bent en wat de factoren zijn geweest die je ertoe hebben aangezet om te doen wat je hebt gedaan. Of om te zeggen wat je hebt gezegd. Om je verlangens helder te krijgen. Dat is waarom juist je fouten de beste manier zijn om jezelf te ontwikkelen. Als je tenminste leert om jezelf te vergeven.

Je kunt voor dit proces de volgende vragen gebruiken:

1. Wat zijn de acties en het gedrag waarvoor ik mezelf wil vergeven?

Wij vrouwen hebben nogal eens de neiging om alle schuld op onze eigen schouders te schuiven. Maar vaak is dat niet terecht. Dus kijk echt naar die dingen waar jij de verantwoordelijkheid voor wilt nemen.

2. Wat was de positieve intentie van deze actie?

Alle acties die je doet hebben altijd in de basis een positieve intentie voor jezelf. Ze zijn altijd bedoeld om het goed te doen voor jou. Dus ook je eetbuien en ook je snoep en snaaigedrag. En ook al zal je brein nu zeggen: nou, zo goed is dat helemaal niet voor je. Dat is het wel. Al is het alleen maar omdat dit gedrag er nu voor heeft gezorgd dat je naar deze podcast luistert of lid bent geworden van de Eetgeluk Universiteit waardoor je een enorme sprong maakt in je eigen ontwikkeling.

Alles wat ik heb geleerd de afgelopen jaar leer ik nu aan jou. Al mijn lessen uit mijn faillissement zijn goud waard. Het was niet leuk, maar ik heb er zoveel van geleerd en het heeft me zo enorm geholpen om de verbinding met mezelf weer te herstellen. Maar als ik mezelf hiervoor niet had vergeven, dan had ik je nu niet kunnen helpen. Dan was ik in plaats daarvan een boze en gefrustreerde vrouw geweest.

Dus kijk naar alle goede dingen in de acties die je hebt gedaan. Wat heeft het je allemaal gebracht? Welke lessen kun je eruit halen? En hoe kun je deze lessen gebruiken om weer een stap dichter naar je doel te komen?

De vierde en laatste stap in het proces is dat je de schade gaat herstellen. Misschien moet je ergens een excuus aanbieden. Misschien is er een gesprek dat je dient te voeren. Misschien is er iets dat je moet doen om te laten zien wie je werkelijk wilt zijn. In de eerste plaats naar jezelf. Te beginnen met vriendelijk zijn naar jezelf en naar je lichaam. Door het denken van liefdevolle gedachten over jezelf en door liefdevol voor je lichaam te zijn.

Wanneer je jezelf niet vergeeft dan zul je uiteindelijk altijd weer terugvallen in oude gedrag en in oude gewoonten. Het is dus heel belangrijk dat je iedere keer opnieuw wanneer je je merkt dat je je schuldig voelt of boos bent op jezelf gaat kijken naar wie je wilt zijn en naar hoe je je wilt gedragen.

En weet dat er altijd mensen om je heen zijn die je zullen herinneren aan het verleden. En dat is OK. Het gaat niet over hen. Het gaat over jou. Het gaat erover dat jij jezelf vergeeft en dat jij aan jezelf laat zien wie je bent. En het zal misschien wat tijd nodig hebben, maar uiteindelijk zullen deze mensen gaan bijdraaien als ze jouw nieuwe jij gaan zien. En als dat niet gebeurt, dan is dat wat het is. Jij kunt niet bepalen hoe andere mensen kiezen te denken en voelen over jou. Soms zitten mensen gevangen in hun eigen verhaal.

Weet dat de mensen die het moeilijk vinden om jou te vergeven, het waarschijnlijk ook moeilijk vinden om zichzelf te vergeven. Dus des te meer je oefent in het vergeven van jezelf, des te milder je ook zult worden naar anderen.

Dus als je de wereld wilt verbeteren, begin dan met het vergeven van jezelf.