010 - Vechten met jezelf

De meeste vrouwen die lid worden van de Eetgeluk Universiteit willen maar één ding en dat is afvallen. Meestal is dat omdat ze niet tevreden zijn met hun lichaam. Soms is het ook omdat ze overgewicht hebben waar ze vanaf willen.

Maar voor het overgrote deel van de vrouwen geldt dat er misschien best iets af mag, maar niet dat ze een enorm overgewicht hebben. Ze zijn gewoon wat voller dan de norm.

De meeste vrouwen die ik ken zijn iedere dag opnieuw in gevecht met zichzelf en met hun lichaam.

• We vinden onze billen te dik of juist te plat
• We vinden onze benen te kort of juist te lang
• We vinden onze buik te dik
• We vinden onze borsten te groot of te klein
• We vinden onze neus te groot (of te scheef)

We denken dat wanneer we voldoen aan de gewenste maten, dat we dan gelukkig zijn. Dat het leven dan eindelijk makkelijk en eenvoudig wordt. Maar wat als je een lijf hebt dat gewoon geen standaardlijf kan worden?

Het punt is, wanneer je vecht met jezelf, hou je jezelf gevangen op de plek waar je nu bent. Je bent dan namelijk alleen maar gefocust op datgene waar je tegen vecht. Wanneer je af wilt vallen, ben je de hele dag gefocust op de kilo’s die eraf moeten. Wanneer je een hekel hebt aan je buik, dan ben je daar de hele dag op gefocust.

Vechten met jezelf kost veel energie

Vechten met jezelf kost niet alleen ontzettend veel energie, je komt er ook geen stap verder mee. Het enige dat je ermee bereikt is dat je gefrustreerd zult raken en dat je een steeds grotere hekel zult krijgen aan jezelf. Daardoor voel je je nog slechter en ga je nog harder vechten en kom je voordat je het weet in een enorm negatieve spiraal terecht waarbij je zelfvertrouwen onder de grond verdwijnt.

In al het vechten tegen je lichaam creëer je exact dat wat je niet wilt, namelijk dat je jezelf ongelukkig voelt en niet lekker in je vel zit. Dat waar je van weg wilt is dat wat je bij je houdt doordat je er constant op gefocust bent. Vechten tegen jezelf of tegen iets is daarom nooit de oplossing. In deze podcast leg ik je uit waarom. Ik vertel je hoe je kunt stoppen met vechten en wat je beter kunt doen!

Veel luisterplezier

Vechten met jezelf

De meeste vrouwen die lid worden van de Eetgeluk Universiteit willen maar één ding en dat is afvallen. Meestal is dat omdat ze niet tevreden zijn met hun lichaam. Soms is het ook omdat ze overgewicht hebben waar ze vanaf willen. Maar voor het overgrote deel van de vrouwen geldt dat er misschien best iets af mag, maar niet dat ze een enorm overgewicht hebben. Ze zijn gewoon wat voller dan de norm. 

En ze hebben, zoals mijn vriendin en imagocoach Debbie dan zo mooi kan zeggen: een no-go area. Oftewel: ze worstelen met een stukje van hun lichaam dat er niet helemaal uitziet zoals in de bladen zullen we maar zeggen. Hierbij kun je denken aan een buikje, of een zwemband, aan volle bovenbenen of zwabber armen.  Maar bijvoorbeeld ook aan een onvoordelige verdeling van het lichaamsvet, bijvoorbeeld omdat alles aan de bovenkant zit, of juist aan de onderkant.

Iedere vrouw kan stralen

Op het moment dat ik deze podcast schrijf heb ik net samen met Debbie een personal shopevent georganiseerd, speciaal voor alle leden van de Eetgeluk Universiteit en het was waanzinnig. Wij vinden namelijk dat iedere vrouw kan stralen. Maar dat lukt alleen als je én lekker in je vel zit én als je kleding draagt die niet alleen past bij het lichaam dat je hebt, maar die ook past bij wie je bent als persoon. Kleding dus die van buiten laat zien wie jij van binnen bent. Kleding die als een tweede huid om je heen sluit. 

Dus hebben we het afgelopen weekend de leden van de Eetgeluk Universiteit geholpen met het kiezen van de juiste kleding, uit de speciale collectie van Debbie. Ik moet overigens wel zeggen dat Debbie het werk hier heeft gedaan, ik was van de koffie en de thee en de foute adviezen…. Ieder zijn vak zullen we maar zeggen.

Vrouwen zijn er in alle soorten én maten

Maar goed, door dit event realiseer ik me nog meer dat er niet zoiets bestaat als één standaard vrouw. Wij vrouwen zijn er in alle soorten, kleuren en maten. Iedere vrouw is uniek en iedere vrouw is prachtig. Zeker met de juiste kleding en een gezonde portie zelfvertrouwen!

Op de een of andere manier proberen wij ons al decennia lang aan te passen aan de kleding, maar hoe zou het zijn wanneer je jouw kleding gaat aanpassen aan wie jij bent? Of aan wie jij wilt zijn? Hoe fijn zou het zijn als het geen bal meer uitmaakt welke maat je draagt, maar dat je gaat kijken naar wat kleding voor je doet? En weet je wat zo enorm grappig is: de meeste vrouwen die afgelopen weekend op het event waren, hadden allemaal minimaal twee kledingmaten kleiner nodig dan ze dachten. Dat betekent dat we heel vaak onze kleding gewoon te groot kopen.

Vrouwen vragen veel van zichzelf

Wat we doen met kleding, geldt natuurlijk ook voor alle andere belangrijke dingen in ons leven. Het is vrouw-eigen om onszelf in allerlei bochten te wringen om aan alle eisen die we denken dat de buitenwereld aan ons stelt te voldoen. We denken dat we de lunchpakketjes voor onze pubers moeten smeren (want tsja, anders eten ze niets), we denken dat we voor iedereen de was moeten doen (want anders wordt het gewoon niet gedaan), we denken dat we voor iedereen iets anders moeten koken (want anders wordt er niet gegeten)….. 

Maar hoe zou het zijn als we zelf onze eisen zouden bepalen? Als we iets meer me-first zouden toepassen? Als we uit zouden gaan wat wij willen en vanuit daar ons leven vorm zouden gaan geven? Toch zitten veel vrouwen daar nog niet. En dat is ook helemaal logisch.

In gevecht met jezelf

De meeste vrouwen die ik ken zijn iedere dag opnieuw in gevecht met zichzelf en met hun lichaam. We vinden onze billen te dik of juist te plat

•  We vinden onze benen te kort of juist te lang
•  We vinden onze buik te dik
•  We vinden onze borsten te groot of te klein
•  We vinden onze neus te groot (of te scheef)

Nou ja, zo kan ik nog wel even doorgaan, de lijst is echt eindeloos…. 

We denken dat wanneer we voldoen aan de gewenste maten, dat we dan gelukkig zijn. Dat het leven dan eindelijk makkelijk en eenvoudig wordt. Maar wat als je een lijf hebt dat gewoon geen standaardlijf kan worden?

De "perfecte" maat 38

Als ik kijk naar mezelf dan heb ik dat ook het grootste deel van mijn leven gehad. Eigenlijk ben ik pas de laatste jaren echt blij met mijn lijf. Ondanks het feit dat ik echt wel wat voller ben dan de geldende reclamenormen. Maar ik vind mijn lijf echt zo ontzettend mooi. Ik zat gisteravond met mijn mobiel op de bank en ik drukte een verkeerde knop in (dat gebeurt nog weleens, gelukkig heb ik een hele technische man…) en toen kwam ik terecht in google foto’s bij een fotoshoot die een vriendin van mij had gemaakt. Destijds had ik de perfecte maat 38. Ik had een boel gedoe in mijn leven, maar ik had wel eindelijk die perfecte, zo gewenste maat 38. Ik was nog nooit zo slank geweest als op dat moment. En ik vond het prachtig. Iedereen vroeg aan mij of ik ziek was, maar ik vond mezelf fantastisch als ik in de spiegel keek.

Maar goed, ik had die foto’s dus zeker tien jaar niet meer gezien en weet je wat zo bijzonder is: ik schrok van mezelf. Het zag er namelijk echt niet goed uit. Ik was echt wel heel mager, vooral ook in mijn gezicht. Ik had echt een muizensnoetje. Iets dat ik nu echt niet meer mooi vind.

Je sexy voelen met maat 42

Nee, dan maar liever een volle maat 42, daarin voel ik me echt veel fijner en sexier. En ook al heb ik nu een buikje, ik ben er helemaal OK mee. Buiken horen nou eenmaal bij vrouwen. Zonder buiken geen babys en zonder buiken wordt ook ons enorm rijke gevoelsleven een stuk vlakker. Om nog maar te zwijgen over de vertering van voedsel en al die andere dingen die onze buik voor ons regelt.

Geloof me, zonder onze buik zijn we nergens als vrouw. Sterker nog: na de veertig creëert ons lichaam wat extra vet op de buik zodat het ook na de overgang nog vrouwelijke hormonen kan aanmaken. Maar juist dat buikje, die ‘oudedagsvoorziening’ van je lichaam bestrijden we als de beste.

Gefocust zijn op de kilo's

Het punt is, wanneer je vecht met jezelf, hou je jezelf gevangen op de plek waar je nu bent. Je bent dan namelijk alleen maar gefocust op datgene waar je tegen vecht. Wanneer je af wilt vallen, ben je de hele dag gefocust op de kilo’s die eraf moeten. Wanneer je een hekel hebt aan je buik, dan ben je daar de hele dag op gefocust. 

De hele dag ben je als het ware aan het boksen met je lichaam als boksbal. En je weet wat een boksbal doet: als je er tegenaan slaat, dan komt ie naar je toe. Dus iedere keer opnieuw moet je hem van je afslaan. Er komt geen einde aan. En des te harder je slaat, des te harder ie naar je toekomt. 

Hetzelfde gebeurt wanneer je dag in dag uit vecht met je lijf. Iedere keer opnieuw sla je jezelf en iedere keer opnieuw beweegt je lichaam terug. Wanneer het niet lukt wat je wilt, zul je jezelf steeds harder gaan slaan en beweegt je lichaam dus steeds harder terug.

Wanneer je zelfvertrouwen verdwijnt

Dit kost niet alleen ontzettend veel energie, je komt er ook geen stap verder mee. Het enige dat je ermee bereikt is dat je gefrustreerd zult raken en dat je een steeds grotere hekel zult krijgen aan jezelf. Daardoor voel je je nog slechter en ga je nog harder vechten en kom je voordat je het weet in een enorm negatieve spiraal terecht waarbij je zelfvertrouwen onder de grond verdwijnt. 

Je denkt gedachten als:

• Het gaat me toch nooit lukken
• Ik ben een loser
• Waarom kunnen zij het wel en ik niet
• Ik doe iets verkeerd
• Ik ben lelijk 
• Ik wil weer lekker in mijn vel zitten
• Ik wil weer trots kunnen zijn op mezelf

In al het vechten tegen je lichaam creëer je exact dat wat je niet wilt, namelijk dat je jezelf ongelukkig voelt en niet lekker in je vel zit. Dat waar je van weg wilt is dat wat je bij je houdt doordat je er constant op gefocust bent. Je wilt weg van de boksbal, maar doordat je ertegen blijft slaan kom je er niet van weg. Des te meer je slaat des te meer hij naar je toe zal komen.

Alles wat je aandacht geeft groeit

Daar komt bij, dat hetgeen waar je van weg wilt steeds groter zal worden omdat je er steeds meer aandacht aan geeft. Je gaat namelijk steeds harder vechten omdat je denkt dat dat de oplossing is. Maar steeds harder vechten is niet de oplossing. Steeds harder vechten zorgt er juist voor dat alles nog veel erger wordt. Want dat waar je aandacht aan geeft, dat waar je op gefocust bent, is dat wat groeit en manifesteert in je leven. 

Dus wanneer je een hekel hebt aan je buik en je gaat op dieet omdat je wilt dat je buik minder wordt, dan zal je waarschijnlijk het tegenovergestelde creëren. In eerste instantie behaal je misschien resultaten doordat je wat afvalt (je slaat de boksbal weg en hij is even weg), maar uiteindelijk zal het werken als een boemerang en keert al het gewicht op je buik weer terug met rente. Van al dat vechten wordt je buik dus op de lange termijn niet dunner, maar dikker. Omdat je komt vanuit vechten met jezelf. Omdat je komt vanuit oorlog met jezelf.

Vechten en je steeds ongelukkiger voelen

Je gaat sporten, of je koopt een boek dat je garandeert dat je binnen twee weken al het buikvet eraf hebt. Of je koopt expres te strakke kleding zodat je iedere dag opnieuw je buik voelt en daardoor minder gaat eten. Je vergelijkt de hele dag jouw buik met die van andere vrouwen om je vervolgens steeds ongelukkiger te voelen. Want zij hebben wel een platte buik en jij niet…. Je draagt alleen nog maar wijde kleding zodat niemand jouw buik kan zien…

De hele dag ben je bezig met vechten tegen en focussen op je buik en je weet: dat waar je op focust is dat wat groeit… bovendien creëert vechten tegen jezelf emoties die niet goed voelen, waardoor het steeds lastiger is om al je goede voornemens vol te houden. Je bent aan het boksen en je lichaam bokst steeds harder terug. Dit is een gevecht dat je nooit zult winnen.

Tegen de oerkrachten van je diepste instincten ben je niet opgewassen

Wanneer je vecht tegen jezelf, gebruik je eten niet alleen om je beter te voelen, maar je gebruikt eten ook om jezelf te straffen. Daarom ben ik van mening dat een probleem met eten eigenlijk altijd terug te voeren is op een probleem met jezelf. Op een verstoorde relatie met jezelf. Op vechten met jezelf en je lichaam.

Onthoud goed dat wanneer je vecht tegen dingen, dat je er altijd alleen maar meer van creëert:

• Meer gewicht
• Meer onvrede
• Meer frustratie
• Meer verdriet
• Meer ongelijkheid
• Meer verdeeldheid

Vechten tegen jezelf of tegen iets is daarom nooit de oplossing. Het is juist een enorme vertrager voor de resultaten die je wilt bereiken. Omdat het ervoor zorgt dat je niet van je plek komt. Je bent de hele tijd bezig om die boksbal terug te slaan. En zolang je slaat, blijft ie komen. En zolang ie komt, heb je geen ruimte om een andere kant op te kijken omdat je dan omver wordt gegooid. Je moet blijven focussen op de bal en je moet blijven slaan.

Stop met slaan!

De enige manier om te voorkomen dat die boksbal naar je toe komt is door hem te omarmen en vervolgens te stoppen met slaan. Pas wanneer je de boksbal gewoon laat hangen, er gewoon laat zijn, dan heb je er geen last meer van en kun je een andere kant opkijken. Pas dan komt er ruimte voor verandering en pas dan komt er ruimte voor beweging in een andere richting. 

Vechten tegen jezelf of tegen wat dan ook is daarom nooit de oplossing. Door te vechten hou je juist de huidige situatie in stand en maak je hem alleen maar groter. Bovendien voelt vechten niet goed voor je oerbrein dus je hebt grote kans dat het ook negatieve effecten zal hebben op je eetgedrag. Je kunt een oorlog nooit stoppen door een nieuwe oorlog te beginnen. Je kunt een oorlog alleen stoppen door te stoppen met vechten. En door te omarmen wat er is. Net als bij de boksbal.

Herstel de verbinding met jezelf

De enige weg naar vrede met jezelf en met de wereld is daarom het herstellen van de verbinding met jezelf. Wanneer je komt vanuit verbinding met jezelf is het mogelijk om echt te gaan kijken naar wat er nu is. Zonder oordeel. En wanneer je zonder oordeel naar jezelf en naar jouw lichaam kunt kijken, dan kun je er verantwoording voor gaan nemen op een goede manier. Je veroordeelt jezelf dan namelijk niet meer voor dingen die je in het verleden hebt gedaan waardoor je jouw huidige lichaam hebt gecreëerd. 

Dan wordt het mogelijk om te gaan vechten voor jezelf. En dat is een heel andere energie. Want wanneer je vecht voor jezelf dan ben je niet langer meer gefocust op de boksbal, maar ga je focussen op waar je naartoe wilt. 

• Je gaat eten dan niet langer meer gebruiken om je goed te voelen, maar om jezelf te voeden
• Je gaat eten dan niet langer meer gebruiken om jezelf af te breken, maar om jezelf op te bouwen

Stop je vluchtmechanisme

Eten is niet langer meer een vluchtmechanisme, maar iets dat je doet omdat je lichaam brandstof nodig heeft. Daardoor zal je behoefte aan eten en de aantrekkingskracht van bepaalde voedingsmiddelen ook veranderen. 

Als ik nu bijvoorbeeld in de supermarkt loop, dan hebben de koekjes en het snoepvak totaal geen aantrekkingskracht meer. Als ik iets mee wil nemen voor de kinderen, dan moet ik daar echt heel bewust aan denken, anders vergeet ik het. Bizar, maar waar. Ik heb het niet meer nodig en ik vind het niet meer lekker.

Omarm hoe je nu bent

Stoppen met vechten met jezelf begint met het omarmen van je lichaam zoals het nu is. Dat doe je door de dingen te gaan benoemen die je mooi vindt aan jezelf. Ga eens voor de spiegel staan en kijk naar wat je allemaal mooi vindt aan jezelf. Benoem dat iedere dag opnieuw. 

Bedank je lichaam voor alles dat het voor je doet. Want realiseer je goed: zonder jouw lichaam heb je geen leven. Jouw lichaam is de sleutel naar jouw leven. Wanneer je een hekel hebt aan je lijf, dan heb je ook een hekel aan jouw leven. Jouw lichaam is de basis voor alles dat je doet en voor alles dat je ervaart. Er zullen op dit moment genoeg terminaal zieke mensen zijn die alles zouden geven voor jouw imperfecte lijf. Realiseer je dat goed.

Gebruik jouw brein in je voordeel in plaats van in je nadeel

Gebruik jouw brein niet langer om tegen jezelf te vechten. Maar gebruik het om jouw beste leven ooit te creëren. Gebruik het om bij te dragen in de wereld. 

Ik wens je weer een heerlijke week, en heb je iets gehad aan deze podcast geef hem dan vooral door aan alle vrouwen die jij kent die iedere dag opnieuw met zichzelf strijden. Laten we er samen voor gaan zorgen dat alle vrouwen in Nederland weer stoppen met diëten en weer gaan stralen. Omdat ze niet langer meer vechten tegen zichzelf, maar voor zichzelf. 

Tot volgende week!