110 - De Zelfsabotage Fix

We kennen het allemaal denk ik wel. Het fenomeen dat de ene dag alles helemaal top lijkt te gaan en dat je de andere dag in een soort van moeras zit... Waarin je alles eet wat los en vast zit en het je gewoon niet lukt om jezelf bij de arm te pakken en te stoppen.

Dit heeft alles te maken met het feit dat het leven 50-50 is. Het is 50% top en 50% ruk… en soms nog erger. Ons hele leven lang dansen we tussen de ene 50% en de andere 50% en dat is helemaal OK. Dat is hoe het leven is. Het punt is alleen dat ons brein niet graag in de 50% ruk zit. Ons brein zit liever honderd procent van de tijd in de 50% top. Punt is alleen dat wanneer je daar de hele dag zit, dat je dan op een gegeven moment niet meer in de gaten hebt dat het top is.

Dus juist die tegenstellingen zijn nodig om te kunnen ervaren dat je leeft. Om het verschil te kunnen merken. Juist wanneer je ervoor gaat kiezen om beide delen actief te ervaren, dan verdubbel je je ervaring van het leven. Omdat het een het ander versterkt. Maar wanneer je alleen maar de 50% top wilt ervaren en de andere 50% verdooft door te gaan eten of door jezelf af te leiden, dan zal de 50% top steeds vlakker worden. 

In deze podcast leg ik je uit waarom juist die 50% ruk zo ontzettend belangrijk is. En hoe je alles wat je leert in de 50% top fase kunt gebruiken om sneller uit de 50% ruk te komen waarin je jezelf wilt gaan saboteren. Dat is wat ik de zelf sabotage-fix noem en wat je ook leert in de Eetgeluk Universiteit.

Tot nu toe heb je al die vervelende gevoelens geprobeerd te verdoven door te gaan eten of door jezelf af te leiden of door ze te vermijden. Maar in de zelf sabotage-fix nodig ik je uit om ze te omarmen. Om ze te verwelkomen en om ze juist te gaan zien als je beste leermeester. Om die 50% ruk te gaan gebruiken om de 50% top nog beter te maken.

Veel luisterplezier!

Zelf sabotage en hoe fix je dit?

Dag mooie vrouw! Vandaag wil ik het met je hebben over de zelf sabotage-fix. Dit is iets dat ik leer aan alle studenten in de Eetgeluk Universiteit. Het is een ontzettend belangrijk onderdeel van de Eetgeluk Methode. De zelf sabotage-fix helpt je namelijk om jouw zelf sabotage in je voordeel te gebruiken. Om niet langer meer bang te zijn dat het verkeerd gaat, maar om te voorzien dat het verkeerd gaat en dat dit niet erg is. Omdat je weet hoe je ermee kunt omgaan en omdat juist al die keren dat je jezelf saboteert je helpen om jezelf steeds beter te leren kennen zodat je jezelf kunt geven wat je werkelijk nodig hebt.

Maar voordat ik dat doe wil ik je eerst vragen of je al een review hebt achtergelaten. Ik blijf dit doen omdat jouw review helpt om steeds meer vrouwen te bereiken met de podcast. Dus als je het nog niet hebt gedaan, doe het dan straks gelijk even op het platform waarop je luistert.

OK, hoe zit het in elkaar? We kennen het allemaal denk ik wel. Het fenomeen dat de ene dag alles helemaal top lijkt te gaan en dat je de andere dag in een soort van moeras zit. Waarin je alles eet wat los en vast zit en het je gewoon niet lukt om jezelf bij de arm te pakken en te stoppen. Dit heeft alles te maken met het feit dat het leven 50-50 is. Het is 50% top en 50% ruk… en soms nog erger. Het is dag en het is nacht, zoet en is zout, arm en rijk. De aarde is de planeet van de tegenstellingen. En exact dat doen wij ook als mensen. Iets is goed of iets is slecht. Iets is man of vrouw. Iets is koud of warm enzovoort en zo verder.

Ons hele leven lang dansen we tussen de ene 50% en de andere 50% en dat is helemaal OK. Dat is hoe het leven is. Het punt is alleen dat ons brein niet graag in de 50% ruk zit. Ons brein zit liever honderd procent van de tijd in de 50% top. Punt is alleen dat wanneer je daar de hele dag zit, dat je dan op een gegeven moment niet meer in de gaten hebt dat het top is. Het is hetzelfde als dat je in een land woont waar het het hele jaar door zomer is. Op een gegeven moment wordt het dan normaal. En waardeer je de zon niet meer als ze schijnt.

Tegenstellingen in het leven ervaren

Dus juist die tegenstellingen zijn nodig om te kunnen ervaren dat je leeft. Om het verschil te kunnen merken. Als het donker is geweest dan waardeer je het als het weer licht wordt. Als de winter voorbij is, waarderen we de lente en als de zomer voorbij is, waarderen we de herfst. Als je een periode hebt gehad waarin het financieel wat minder ging, dan waardeer je het extra als je weer meer te besteden hebt. Als je een tijd ziek bent geweest dan waardeer je het als je weer gezond bent. Wanneer je ervoor gaat kiezen om beide delen actief te ervaren, dan verdubbel je je ervaring van het leven. Omdat het een het ander versterkt. Maar wanneer je alleen maar de 50% top wilt ervaren en de andere 50% verdooft door te gaan eten of door jezelf af te leiden, dan zal de 50% top steeds vlakker worden. En dat is nu exact wat we zien gebeuren in de wereld. We hebben steeds extremere dingen nodig om ons nog normaal te kunnen voelen. En dat komt omdat we uit alle macht proberen om vervelende gevoelens te verdoven.

Ik wil je daarom iets anders aanbieden. Ik wil je leren hoe je kunt omgaan met beide 50% delen. Met het top deel, maar vooral ook met het deel dat je nu liever uit de weg gaat. Met de twee seizoenen die in jou leven. En die door je brein worden bestuurd. Je zult momenten hebben dat je on top of the world bent en dat alles lekker loopt en je zult momenten hebben dat je niet vooruit te branden bent. En het zijn met name die low energy dagen dat eten extra aantrekkelijk lijkt. Dat je brein tegen je zegt: joh, eet maar wat, dan voel je je beter en heb je wat extra energie. En je brein stuurt je dan echt niet in de richting van een wortel of gestoomde broccoli. Maar ook als je in de 50% top zit kan het zijn dat je brein die topervaring wil versterken door je dingen te laten eten. Bijvoorbeeld om die promotie te vieren of door te vieren dat je een bepaald resultaat hebt behaald.

Eten is voor je brein een prachtig middel om de 50% delen te versterken of te verdoven. Maar wanneer je gaat begrijpen hoe dit mechanisme werkt en waar je zit, kun je er anders mee omgaan. En daardoor heb je meer controle over je eetgedrag. Omdat je gaat begrijpen wat er werkelijk aan de hand is en waar je brein mee bezig is. Daardoor zul je anders met eten omgaan. Het gaat om de energie waarmee je eet. De reden waarom je eet bepaalt namelijk altijd wat je eet en hoeveel je eet.

OK, laten we starten met de 50% top fase. Als je in deze fase zit, dan loopt het allemaal superlekker. Je hebt je persoonlijke eetprotocol samengesteld. Dit is je iedere dag opnieuw je basis. Je plant je maaltijden en het is eigenlijk helemaal geen probleem om je eraan te houden, je behaalt de resultaten die je graag wilt, je zit lekker in je vel en je bent goed in verbinding met jouw toekomstige zelf. Met de vrouw die je graag wilt worden. Je doet iedere dag al het werk dat nodig is in het proces naar een relaxte relatie met eten. Je doet gedachtendownloads, haalt inzichten uit alles wat je opschrijft. Je managed je brein op al die lastige momenten en je maakt gezonde keuzes voor jezelf.

Zelfvertrouwen laten groeien

Je zelfvertrouwen groeit en ook het vertrouwen dat je dit kunt en dat het deze keer gaat lukken wordt steeds groter. En als het toch even een dag wat minder gaat dan raak je daar ook niet van in paniek. In dat geval evalueer je gelijk wat er aan de hand was, je kijkt naar wat werkte en wat niet. En je kijkt naar wat je anders had kunnen doen. Je maakt een plan voor de volgende keer dat je in een dergelijke situatie belandt of je stelt gelijk dingen bij die niet werken voor je. En je kijkt naar hoe je het nog beter en fijner en makkelijker kunt maken voor jezelf in de toekomst. Je leert van iedere fout die je maakt omdat je weet: falen bestaat niet, of je wint, of je leert. Je blijft niet liggen als je een keertje onderuit bent gegaan, maar je staat gewoon weer op en gaat verder. En je wordt iedere dag sterker en beter.

Wat er ook allemaal gebeurt om je heen, je blijft verder gaan zonder dat je je hele strategie verandert. Het enige dat je doet is dat je iedere dag opnieuw jouw strategie oefent zodat je er steeds beter in wordt. Je laat je niet verleiden tot het volgen van het volgende nieuwe dieet. Of tot het totaal omgooien van je persoonlijke eetprotocol omdat een vriendin iets heeft gelezen in een of ander tijdschrift.

Dit gaat een tijdje goed totdat er ergens iets gebeurt. Ik zeg dan meestal totdat het leven tussendoor komt. En dan schiet je ineens in de andere 50%. In de 50% negatief of ruk. En vaak gebeurt dat wanneer de resultaten uitblijven. Of wanneer je in het begin enorm veel resultaat hebt gehad en ineens op een plateau terechtkomt. Als de weegschaal niets meer doet. Of als je geen verschil meer merkt in je gezondheid of energie. Of in je kledingmaat. En vervolgens bedenk je dat het komt omdat je de dingen niet goed doet. Of omdat je de verkeerde dingen doet. Of omdat je dingen doet die je beter niet kunt doen.

Je bedenkt dat je misschien toch nog teveel koolhydraten eet. Of te veel suiker. Of te veel tussendoortjes, of juist te weinig van dat alles. Of dat je misschien toch maar terug moet naar twee keer eten per dag of dat je meer moet gaan bewegen of meer moet gaan drinken of eerder moet gaan slapen. Vervolgens laat je je eetprotocol los en ga je googelen wat er aan de hand zou kunnen zijn. En voordat je het weet heb je het volgende dieetboek in de brievenbus liggen. Je leest het boek en gaat aan de slag met alle tips die in het boek staan. Ook al staan ze haaks op je huidige eetprotocol.

Dat is wat heel veel vrouwen en waarschijnlijk ook mannen doen. We proberen de strategie te veranderen in de hoop dat we daardoor een ander resultaat krijgen. Maar de strategie, dat wat je doet, is een van de laatste dingen in het creatieproces. En strategie werkt het beste op de lange termijn. Nooit op de korte termijn. Korte termijnacties zijn vaak paniekvoetbal. Het zijn vaak acties die je doet omdat je je nu niet goed voelt. Omdat je brein zegt: dit gaat niet werken. En vaak komt dat omdat je gefocust bent op het resultaat, op het getal op de weegschaal, in plaats van op het proces, op het doen van de dingen die nodig zijn om de vrouw te worden die je wilt zijn.

Een relaxte relatie met eten ontwikkelen

Wanneer je op weg gaat naar een relaxte relatie met eten, dan is dat een proces dat begint in jou. Het begint eerst en vooral met bewustwording. Van wat je denkt, van wat je eet, van waarom je eet, van hoe je denkt over eten, van hoe je denkt over jezelf, van hoe je denkt je eetgedrag. Van wie je nu bent en van wie je wilt worden. Van al die momenten waar je jezelf nog niet op de eerste plaats zet in je leven. Van al die momenten waarop je ervoor kiest om te eten in plaats van te voelen. Van het bewust worden van al je onbewuste acties en handelingen. Vaak zie je daarbij niet gelijk van alles aan de buitenkant. Je werkt van binnen naar buiten in plaats van van buiten naar binnen zoals je altijd geleerd hebt bij alle diëten die we ooit hebben gevolgd. Dat betekent dat juist die 50% ruk veel belangrijker zijn in het proces dan de 50% top. Maar van de 50% top fase kun je wel heel veel leren dat je kunt gebruiken om sneller uit de 50% ruk te komen waarin je jezelf wilt gaan saboteren. Dat is wat ik de zelf sabotage-fix noem en wat je ook leert in de Eetgeluk Universiteit. Het gaat erom dat je gaat leren om OK te zijn met niet OK zijn. Om je comfortabel te voelen met niet comfortabel zijn. Dat je uiteindelijk juist dergelijke situaties gaat opzoeken. Omdat je weet dat je daar het meeste van kunt leren. Tot nu toe heb je al die vervelende gevoelens geprobeerd te verdoven door te gaan eten of door jezelf af te leiden of door ze te vermijden. Maar in de zelf sabotage-fix nodig ik je uit om ze te omarmen. Om ze te verwelkomen en om ze juist te gaan zien als je beste leermeester. Om die 50% ruk te gaan gebruiken om de 50% top nog beter te maken.

Je brein zal iedere keer als je in de 50% ruk zit zeggen dat het je nooit gaat lukken. Dat dit niets voor jou is, dat je beter kunt stoppen en dat je je beter kunt focussen op een andere methode. Met als gevolg dat je brein de hele tijd op zoek is naar de beste methode. Naar een methode die sneller resultaten belooft en naar een methode die minder moeite kost. Maar het punt is, dat de tijd die je nodig hebt voor iedereen anders is. En dat wat werkt voor iemand anders niet automatisch hoeft te werken voor jou. Er is dus geen beste methode en er is ook geen exact tijdframe voor het bereiken van jouw doelen. Het enige dat er is, is de beste methode voor jou en die kun je alleen maar ontdekken door te blijven oefenen en door jouw persoonlijke eetprotocol steeds verder aan te scherpen op basis van wat je leert dat werkt en dat niet werkt.

Waarom diëten in het begin nog goed werken

Het punt met het constant beginnen met een nieuwe methode is, dat je brein het in het begin heel interessant vindt. Bij ieder nieuw dieet dat je volgt start je in een zogenaamde honeymoonfase. Alles is nieuw en spannend en de belofte van het dieet, namelijk dat je in twee weken 10 kilo af gaat vallen geeft een enorme dopaminekick in je brein.

Maar welk nieuw dieet je ook start, voor alle diëten geldt hetzelfde: ze werken in het begin zo goed omdat je in de eerste twee weken heel fanatiek met de nieuwe methode bezig bent. Daardoor behaal je gelijk al resultaten en denk je dat dit het is. Maar dat is helemaal niet het geval. Het enige dat gebeurt is dat je heel bewust met je eten bezig bent. Daardoor werkt het. En zodra je gewend bent aan het nieuwe programma denkt je brein: nou, dat weten we dan ook weer, nu kunnen we weer over naar de orde van vandaag’. Met als gevolg dat in week drie de oude gewoonten weer langzaam naar binnen sluipen en in week vier al het resultaat dat je hebt behaald met het programma alweer is verdwenen. En dan begint hetzelfde rondje weer opnieuw. Je brein zegt dat het niet werkt en dat het nooit gaat lukken, je zoekt een volgende silver bullet en je begint weer aan een nieuw plan.

En wat je daarmee doet is dat je nooit goed wordt in één ding. Maar ook dat je nooit je eigen lichaam en de behoeften van je lichaam leert kennen. In plaats van echt leren en ontdekken wat werkt voor jou spring je van het ene dieet naar het volgende dieet. Je volgt de impulsen van je oerbrein in plaats van dat je zelf de leiding neemt. En daardoor word je een eeuwige jojo-er.

De enige manier om deze spiraal te doorbreken is door ervoor te gaan kiezen dat je je vanaf nu gaat houden aan je eetprotocol. Dat je iedere dag opnieuw heel bewust die dingen gaat doen die werken voor jou. Dat je jouw eetprotocol heilig gaat verklaren voor jezelf. Je hebt jouw persoonlijke eetprotocol heel bewust opgesteld voor jezelf. Je had een doel met jouw eetprotocol. En in het begin zal het nog totaal niet aansluiten op al je behoeften en ben je dingen vergeten, maar door het iedere dag opnieuw te oefenen en door iedere keer als het niet lukt om je eraan te houden alles te evalueren wordt je eetprotocol steeds beter. Je oefent in het weekend, je oefent op vakanties, je oefent tijdens werkdagen. Net zo lang tot je voor iedere situatie een oplossing hebt die werkt voor jou.

Leer jezelf steeds beter kennen

Doordat je iedere dag opnieuw oefent ga je jezelf steeds beter leren kennen. Je gaat ontdekken hoe je reageert en wat je nodig hebt in bepaalde situaties. En je gaat dat aan jezelf geven. Je bent gefocust op de lange termijn en op blijvende resultaten. Doordat je kiest voor die dingen die werken voor jou. En wanneer je dat doet, is er steeds minder behoefte om jezelf te saboteren. En tegelijkertijd gebruik je jouw zelf sabotage gedrag, het gedrag dat je doet als je in een 50% ruk fase zit om jouw 50% top fase te optimaliseren. Om jouw persoonlijke eetprotocol steeds beter te maken. Doordat je bij iedere keer dat je uit de bocht vliegt of van de wagen valt of hoe je het dan noemt gaat kijken naar wat er nou eigenlijk gebeurde…

• Heb je te weinig eten ingepland

•  Heb je salade ingepland terwijl het koud weer is

•  Of omgekeerd: heb je soep gepland terwijl de kraaien dood van het dak vallen

•  Had je een drukke dag met weinig tijd om te eten en had je dat niet voorzien

•  Had je allerlei onverwachte visite en had je daar geen noodplan voor klaarliggen voor jezelf

•  Was er geen ruimte voor jezelf omdat je het lastig vindt om nee te zeggen

Al dit soort dingen ga je alleen maar leren over jezelf als je er heel duidelijk voor kiest om te blijven bij je persoonlijke eetprotocol. Om te blijven bij één manier. Daardoor komt er namelijk energie vrij die je kunt gebruiken om dit soort dingen te onderzoeken.

Wij zijn de afgelopen 10 jaar 5 keer verhuisd. En iedere verhuizing heeft ons minimaal 5000 euro gekost. Plus een heleboel tijd en energie die verloren is gegaan aan dingen als inpakken, uitpakken, opruimen, schilderen, klussen, kabels trekken, schoonmaken en al die andere dingen die erbij komen als je met al je zooi naar een andere plek gaat. Plus alle gedachten die we vooraf hebben gehad en alle ideeën over hoe we het willen gaan doen. Tel op wat dit ons heeft gekost. Aan geld, tijd en brein energie die we niet aan andere dingen hebben kunnen besteden.

Hetzelfde geldt voor jouw eetgedrag. Iedere keer dat je een nieuw dieet probeert of een nieuw voedingsprogramma onderzoekt of naar een nieuwe lifestylecoach of diëtiste gaat zet je twee stappen terug. Je wordt daardoor niet beter in wat je doet, je wordt steeds slechter in wat je doet. En dat komt doordat je brein steeds meer in de war raakt over alles. Je verzamelt steeds meer kennis in je hoofd over hoe het moet en hoe het niet moet. En al die kennis spreekt elkaar tegen. De een zegt dat je tussendoortjes moet nemen, de ander juist niet. De volgende zegt dat je fruit beter na de maaltijd kunt nemen en weer een volgende zegt, nee, fruit juist op de lege maag. En een derde zegt dat je beter helemaal geen fruit meer kunt eten. Je maakt jezelf dus knettergek en super onzeker door al dat gepingpong. En het kost je ook nog eens bakken met tijd en geld.

Kies jij voor een duurzame oplossing

Maar wanneer je kiest voor duurzaamheid. Voor het maken van jouw persoonlijke eetprotocol en dat steeds beter maken voor jezelf. Door juist al dit keren dat je jezelf saboteert te gaan gebruiken om je eetprotocol steeds beter te maken. Dan word je steeds beter in wat je doet. En je gaat jezelf steeds beter leren kennen. Waardoor je jezelf steeds beter kunt geven wat je echt nodig hebt. Het wordt dan steeds helderder en duidelijker in je hoofd. Je begrijpt jezelf steeds beter en je ook je brein komt tot rust en omdat het ziet dat je steeds hetzelfde doet zal het je nieuwe gedrag gaan automatiseren. Waardoor je er steeds minder over na hoeft te denken.

Er komt steeds meer tijd en energie vrij voor andere dingen. Voor al die dingen die je graag wilde doen. Voor al die dingen die ervoor zorgen dat de tweede helft van je leven de beste helft wordt.